Onder het motto ‘Don’t judge a book by it’s cover’ daag ik je uit eens met een persoon in gesprek te gaan op zoek naar het ‘echte verhaal’.
Iemand op de sportschool waar je al een aardig oordeel over hebt gevormd zonder dat je die persoon ooit echt gesproken hebt. De receptioniste waar je normaal in je haast altijd gauw voorbij loopt. Die tikkie vreemde collega waar je regelmatig mee in de lift staat.
Wat is hun verhaal?
Waarom doen zij de dingen die ze doen? Welke sleutelscenes (hoogtepunt, dieptepunt, keerpunt) vormen de hoofdstukken van hun boek?
Verhalen verbinden en ontkrachten mogelijke vooroordelen. Daarnaast creëren ze begrip. Begrip voor de ander kan alleen ontstaan wanneer je verschillen kunt waarderen. Verschillen niet direct beoordelen in ‘dit is goed’ en ‘dat is fout’ maar ruimte laten voor een andere visie/aanpak. Wanneer je in staat bent de ander meer ruimte te geven ontstaat er als bijkomend voordeel ook veel meer bewegingsruimte voor jezelf. En dat voelt als echte vrijheid!